In een voorgesprek met Riek en Theo geeft Theo aan dat hij zijn uitvaart zo simpel mogelijk wil. "Doe mij maar in een kliko!", zegt hij lachend.
Nou weet iedereen wel dat dat in Nederland niet mag. Ook Theo weet dit. Het gaat er hem dan ook meer om dat hij het zonde vindt om veel geld uit te geven aan zijn uitvaart.
Theo wil begraven worden. Ik bespreek met hem de mogelijkheid om voor een algemeen graf te kiezen. Veel begraafplaatsen hebben dit soort graven. Maar weinig mensen in Zwolle, ook Theo niet, kent deze mogelijkheid. In bepaalde delen van Nederland zijn algemene graven juist heel gebruikelijk.
In een algemeen graf worden overledenen willekeurig tussen anderen begraven. Algemene graven zijn voor 2 of 3 personen. De nabestaanden krijgen geen recht op het graf.
Doordat alleen de kosten van het begraven en een deel van de onderhoudskosten in rekening worden gebracht is een algemeen graf een stuk goedkoper dan een zogenaamd particulier graf.
"Hoe ziet zo'n graf er dan uit?", vraagt Theo. Ik vertel hem dat algemene graven te herkennen zijn aan de meerdere kleine gedenkstenen op een graf. "Toch wel netter dan een kliko", merkt Theo grijnzend op. "Doe mij dat maar."
