Echt een uitspraak van Jan toen hij nog vitaal en actief in het leven stond. Zo spoorde hij een ander aan om door te pakken.
“Kom, laten we gaan!”, nu uitgesproken door zijn dochter Annelies bij het vertrek uit het zorghuis. Ze gaan Jan naar huis brengen, waar hij opgebaard zal worden. Zojuist hebben Annelies en Hendrik Jan samen hun vader de laatste zorg gegeven. Na jaren van intensieve zorg, waarin Jan steeds verder moest inleveren door de dementie, is er rust en vrede nu Jan is ingeslapen. Het is tijd om terug te blikken op de fijne herinneringen.
Jan was een man met grootse ideeën, die mensen inspireerde en samenbracht. Tijdens ons eerste gesprek kom ik er al snel achter dat deze grootste ideeën aanstekelijk waren. Er wordt mij voorzichtig gevraagd of het mogelijk zou zijn om Jan ‘zijn’ tuin op te baren. “We hebben een overkapping”, zegt Tjitske, “en laat het nu zo zijn dat ik de spullen al in de winterstand heb staan, waardoor er een mooie plek is gecreëerd om Jan op te baren”.
Natuurlijk kan dat, waarom niet … Dus bij aankomst thuis wordt Jan via de poort ‘zijn’ tuin ingedragen en onder de overkapping opgebaard. Hij kijkt uit over de vijver en de tuin die hij in zijn vitale jaren zelf heeft aangelegd. Hij is buiten in de natuur waar hij zo van hield. Nog zo dichtbij en in alles om je heen, de wind, de zon en de regen. In de dagen die volgen wordt er daar een steeds mooiere, intiemere en eigen afscheidsplek ingericht.
De kist van Jan wordt toegedekt met warme plaids. Elke dag wordt de plek verder aangevuld met persoonlijke spullen, zoals zijn hardloopschoenen, pet, windjack, zijn hoed, zijn mondharmonica en niet te vergeten een flesje Underberg. De bloemen en kaarsjes er omheen maken het geheel compleet. Het is een heerlijke plek om met een kop koffie en een dekentje in de ochtendzon herinneringen op te halen en te delen. Ook de mensen die de afgelopen jaren zo tot steun zijn geweest en betrokken waren bij Jan en Tjitske, krijgen gelegenheid om afscheid te nemen van Jan. In ’zijn’ tuin, waarvan de poort altijd voor een ieder openstond.
Wat een mooi, persoonlijk en met aandacht ingevuld afscheid. Geïnspireerd door Jan, een mooi idee groots uitgewerkt!