In Zwolle worden op het moment meer mensen na hun overlijden gecremeerd dan begraven. We komen dan ook vaak in het crematorium. Zo ook vorige week.
De afscheidsbijeenkomst in de aula is sfeervol. Een kleinzoon speelt op de piano. Altijd mooi, als door een familielid een instrument bespeeld wordt bij een uitvaart. Heel dapper om te doen en zo prachtig en waardevol voor de hele familie. En natuurlijk een heel mooi eerbetoon aan opa.
Na de bijeenkomst blijven dochter en twee kleinkinderen achter in de aula. Zij gaan mee om vader en opa naar de ovenruimte te brengen en zullen ook aanwezig zijn bij het invoeren van de kist in de oven. Van te voren heb ik al precies uitgelegd hoe alles zal gaan verlopen. En ook wat ze precies zullen gaan zien. De katafalk wordt een kwartslag gedraaid, er wordt een rijdende baar naar binnen gebracht en de familie helpt mee om de kist op de baar te schuiven. De kist wordt de ovenruimte ingerold, ik doe de deuren achter hen dicht.
Steeds vaker kiezen nabestaanden ervoor om dit te doen. En achteraf vinden ze het altijd heel waardevol. "We hebben hem helemaal tot het laatst kunnen begeleiden" of "We weten nu tenminste precies wat er gebeurd is". Dit soort reacties krijgen we vaak in een nagesprek. Hoe waardevol! Fijn dat het crematorium in Zwolle hier ook zo mooi op inspeelt!