Zorgmedewerkers zijn van groot belang voor Cees, in zijn laatste levensfase op de verpleegafdeling. Zij zijn de mensen die hij dagelijks ziet en spreekt. En met wie hij een band heeft opgebouwd.
De lichamelijke verzorging, wat aandacht op kwetsbare momenten, een gesprekje in de nacht als Cees wakker ligt; het is zo ontzettend belangrijk als je op hoge leeftijd afhankelijk van anderen bent geworden. Cees woont tussen mensen die geen familie van hem zijn, maar die in deze fase wel het dichtste bij hem staan. Cees overlijdt na een kort ziekbed op deze afdeling.
Omdat Cees lang op de afdeling heeft gewoond is het fijn als de laatste zorg ook door de medewerkers wordt gegeven. Gelukkig kan dit ook en zij doen dit heel liefdevol samen met Ria, Cees zijn dochter. Waar het nodig is ondersteun ik hen.
Daarna neem ik het over van de zorg. Ik ga in gesprek met Ria en haar broer Steef. We zorgen samen dat Cees er mooi bij ligt en maken de eerste afspraken voor de uitvaart. We spreken af voor de volgende dag en de familie gaat moe van het waken in de afgelopen dagen naar huis.
De zorgmedewerkers hebben zich ondertussen teruggetrokken. Ze zijn al weer druk in de weer met andere bewoners. Cees is overleden maar het leven op deze afdeling gaat door. De dagen tot de uitvaart blijft Cees op zijn zijn kamer.
Elke dag kom ik bij Cees een controle doen. Ik check de apparatuur en houd zijn lichaam goed in de gaten. Vandaag gaat José mee zijn kamer in. Zij heeft Cees lang verzorgd. Ze vertelt over de man die hij was en dat ze een leuke band hadden. Ze waardeerde zijn optimistische karakter en zijn grapjes, ondanks de nodige tegenslagen die hij te verwerken kreeg. Ze vertelt over hem en geeft me in een inkijkje in haar beleving.
Zo af en toe glipt José tijdens haar dienst Cees zijn kamer in. Ze gaat even bij hem zitten, praat wat tegen hem en streelt zijn hand. Voor ze weer aan het werk gaat geeft ze zijn orchidee een scheutje water.
José weet dat het haar werk is maar ze gaat Cees erg missen. Alles wat er in deze dagen gebeurt rondom Cees en zijn uitvaart loopt via de familie. Ze heeft het gevoel een beetje met lege handen te staan, nadat ze zo lang nauw bij hem betrokken is geweest.
José haar verhaal raakt me. En ik neem me voor om tijdens het regelen van een uitvaart nog meer oog te hebben voor deze bijzondere mensen. Mensen die er met een warm hart zijn voor anderen die dat zo nodig hebben.